Au!
Het voelde pijnlijk. Ik werd geraakt in een oud stuk eenzaamheid. Ik kan natuurlijk boos worden op hem. Of denken: ‘alle mannen willen maar één ding of Tantric Dance gaat alleen maar over het zoeken naar intimiteit of seks’.
Eerlijk zijn naar mezelf
Maar eerlijk gezegd, kon ik me ook weer omdraaien en met een andere man een andere mooie intieme dans dansen.
Wat de Tantric Dance me zo goed heeft laten zien en voelen, is mijn verlangen. Wat wil ik echt in contact met een man, wat voelt goed en wat niet? Klopt het echt helemaal? Wat betekent intimiteit voor mij en met wie wil ik wat?
En ook heeft het me gebracht bij mijn pijn. Ja, dat voelt niet lekker! Mijn pijn dat ik me niet gezien voelde door mannen, mijn pijn dat ik alles alleen ‘moet’ doen in mijn leven, mijn pijn dat er niemand voor mij is. De pijn heb ik toegelaten, erin geademd, ermee gedanst en ik heb gezien dat de gedachten die ik hierover heb gecreëerd niet waar zijn. Dat ik die pijn niet ben!
Van onbewust naar bewust
Zo bewoog ik al dansend van onbewust naar bewust verlangen. En toen mijn verlangen helder was, kon ik er ook voor gaan staan. Wist ik precies: ‘dit wil ik wel en dit wil ik niet’. Toen kon ik echt verantwoordelijkheid nemen voor mijn verlangen.
En zo ook voor mijn pijn. Toen ik deze toeliet en voelde dat deze er mocht zijn, nam ik verantwoordelijkheid voor mijn pijn en maakte ik niet een ander onbewust verantwoordelijk voor het oplossen ervan.
Nu ben ik benieuwd: wat kom jij tegen in de Tantric Dance over verlangen en over pijn? En waar wil jij groeien van onbewust naar bewust?
Esther