Heel vaak willen we de emoties niet voelen, en dus wegdrukken of onderdrukken. Wat als we de emoties nou precies laten voor wat ze zijn en er gewoon bij aanwezig zijn? Daar waar we nog veiligheid en zekerheid nodig hebben, daar laten we de illusies gewoon bestaan en bewegen we er niet van weg. Daar waar we het niet nodig hebben, vallen de illusies als vanzelf van ons af en worden we bewust. Het gaat om het vertrouwen dat alles precies op tijd komt en we niet hard hoeven te werken om bewust te worden.
Zo was er iemand die zijn boosheid en kracht - en daardoor ook zijn passie - niet durfde te voelen en te leven. Met de groep als spiegel kon hij daar contact mee maken. Hij hoefde hier niet weg van. De hele groep heeft hem dit duidelijk gemaakt door hem een groepsknuffel te geven. Helemaal gezien, geaccepteerd en gesteund worden was voor hem heel helend en ontroerend. Zoveel liefde.
Een ander was een prachtig voorbeeld in de groep hoe een beresterke grote man in zijn zachtheid kon komen. Simpelweg door helemaal aanwezig te zijn bij elke kleine beweging en te wachten tot hij meegaat en dus verzacht.
Een ander gaf aan dat grenzen werden overschreden. Hier kon het eerder voelen van de emotie leiden tot het eerder aangeven wat prettig of niet prettig was. We nodigen je uit om de ruimte te nemen die jouw lichaam duidelijk aangeeft. Soms moeten we nog leren die te voelen en te volgen.
En zo was er ook iemand die zich in eerdere dansen gestoord had aan lust bij anderen en die deze keer het leven in het eigen lichaam helemaal kon laten stromen. Het hele buikgebied stroomde en trilde. De sensualiteit mocht er zijn. Het lichaam werd weer echt ervaren.
© Hans Smits
http://hans.tantricdance.nl