Uitspreken wat er is
Ik vertelde Titia dat het leven mij nu zo uitnodigt om echt uit te spreken wat er is. De dingen die ik ongemakkelijk vind, zoals dat ik me boos voel als iemand iets gebruikt van mij zonder te vragen. Dat ik verstijf wanneer iemand een opmerking maakt die ik als een afwijzing ervaar. Of dat ik het vaak lastig vind om feedback te geven, omdat ik dan bang ben dat anderen me niet aardig meer vinden. Maar ook de angst die het delen van wat er in mij is, in mij oproept. Angst die ik vroeger nooit voelde. Zo diep weggestopt in mijn buik.
En terwijl ik me deel en inbreng, voel ik ook het verdriet van alles wat ik zo lang heb ingehouden. En het besef dat mijn kracht juist zit in het inbrengen van mijn gevoel. Van dat, wat er écht leeft in mij. Te laten zien wie ik ben!
“Maar wat ik van binnen voel, is van mij”
Paul zei: “ja maar wat ik van binnen voel is van mij”. Dat is waar. En zolang je het binnen verstopt houdt, kun je het ook weer wegduwen en hou je het verborgen voor anderen. Wanneer je het deelt, uitspreekt, wordt het waar! Wordt het geboren, krijgt het leven en kun je er wat mee.
Onze verwondingen ontstaat allemaal in relatie, heling hiervan gebeurt juist wanneer je dit weer in het moment in contact brengt.
Weerstand tegen jezelf inbrengen
Telkens weer merk ik in de Tantric Dance groepen hoeveel weerstand er is tegen het delen van dat wat er echt in ons is. “ik kom voor de ervaring, ik moet het eerst laten bezinken, voor nu is het goed, wordt er gezegd”. Of er wordt een verhaal vertelt in plaats van wat er echt beleefd is en nu in het moment voelbaar.
Henk werd telkens weer geraakt in dat hij voelde dat hij niet gezien werd, niet gekozen. Maar bij de deelrondes zei hij hier niets over. Pas de allerlaatste keer dat we bij elkaar waren, uitte hij zijn woede en verdriet hierover. Voor het eerst zagen en voelde de anderen uit de groep hem echt. Door het niet in te brengen, bleef hij telkens het gevoel van afwijzing herhalen. Omdat op een onbewust niveau mensen dit voelen en hem vermijden. Eenmaal in de openheid, voelde we hem. Als vanzelf ontstond ook de impuls om dichterbij hem te komen. Dus uit te spreken wat hem echt voelbaar bezighield, maakt dat hij zijn verlangen naar nabijheid en intimiteit realiseert.
Jezelf in kwetsbaarheid laten zien, juist dat wat we het aller moeilijkste vinden, is de eerste stap op weg naar heling.
“Ik vind het moeilijk onder woorden te brengen wat ik voel”
Violet begon te zeggen dat ze het moeilijk vond onder worden te brengen wat de dansen met haar hadden gedaan. Zachtjes zei ze: “ik voel me zo geraakt door de liefde en tederheid, en het gevoel dat iemand dat voor mij doet”. Het moment dat ze het zei, voelde ik kippenvel. Door uit te spreken wat ze diep in zich voelde werd de liefde, tederheid en dankbaarheid in haar in ons allen voelbaar. En kon zij het gevoel zelf dieper toelaten.
En hoe is dat? Wanneer je jouw gevoel van dankbaarheid helemaal van binnen voelt in elke cel en vezel? En je daarmee ook meteen de anderen om je heen raakt?
De angst om onszelf in te brengen
Vaak voel je je afgescheiden van jezelf en van anderen. Je brengt je niet in omdat je denkt: de ander zal me gek zal vinden, niet aardig, de ander houdt niet meer van me, je schaamt je voor wat er in je is. Denkt: dat wat ik te vertellen heb er niet toe doet, niet belangrijk is. Juist die gedachten zijn je ego, jouw angst, die je ervan weerhoudt om jezelf te laten zien en contact en intimiteit aan te gaan.
Wil jij ook jezelf laten zien? Voelbaar zijn voor jezelf en anderen? Raakbaar worden. Nabijheid en intimiteit ervaren naar jezelf en anderen?
Breng dan jezelf in en laat zien wie je bent. Hoe je dat op een goede manier kan doen?
- Wees helder, kort en krachtig en deel wat er gebeurde in de situatie. Maak er geen verhaal van.
- Deel wat je echt van binnen voelt. Vreugde, verdriet, teleurstelling, frustratie, boosheid, schaamte, speelsheid, etc.
Dat wat er vaak diep verstopt in jou zit, ziet het licht. En alles waar licht op schijnt krijgt ruimte.
Dat wat je diep in jezelf niet wil laten zien, blijft onbewust telkens omhoog komen. Zoals frustratie en pijn die telkens opnieuw in een situatie wordt getriggerd, zoals bij Henk. - Stel jezelf open voor anderen en weet dat wat in jou is, ook meestal in de ander is.
Hoe fijn is het om te weten dat de angst die jij voelt ook angst is die de ander weer op een ander moment voelt? - Zorg ervoor dat je je deelt als je voelt dat de ander je ontvangt. Een oprecht luisterend oor.
En voel je dat dat er niet is, breng het in. Geef aan dat je je kwetsbaar voelt of bang.
Want het moment dat jij je echt laat zien en je voelt je daarin ontvangen, voel je de kracht van nabijheid en ware intimiteit. Dat is het moment waarop je oude delen van jou die pijnlijk zijn het licht laat zien en je jezelf bevrijdt.
Delen in de Tantric Dance groepen
Juist daarom vragen we jezelf in te brengen in de Tantric Dance groepen. Dat wat er geraakt wordt in jou tijdens de dans, wordt zo gevoeld naar buiten gebracht. Ziet het licht en wordt daar waar nodig geheeld.
Zin om te dansen, te voelen en jezelf in te brengen? In januari starten we weer twee Verdiepingsgroepen in Amsterdam met Esther en in Rotterdam met Elfriede.
https://verdiepingamsterdam.tantricdance.nl
https://verdiepingrotterdam.tantricdance.nl
Esther