Ik stond even aan de kant, mijn oog viel op deze jonge vrouw. Haar gezicht in een frons, haar ademhaling vast. De man die haar leidde in deze dans, tikkelde met zijn vingers op haar armen. Dat kon niet de aanleiding zijn dat ze het niet naar haar zin had in deze dans met hem. Maar dat ze iets niet prettig vond, was duidelijk.
Ik kan het wel hebben
Na de dans sprak ik haar aan: “Hoe was het voor jou?”
“De laatste dans vond ik niet fijn”, zei ze.
“Jammer dat je dat niet aan hem hebt aangegeven” zei ik haar. “Je mag dat altijd gewoon aangeven”.
“Ik kan het wel hebben, het was goed om dit te voelen omdat het me iets duidelijk maakt wat ik ook doe in mijn dagelijks leven. Bovendien als hij het niet begrijpt wat ik bedoel, heeft het ook geen zin om het aan te geven”, was haar reactie.
Het raakte me dat ze door alle gedachten en oordelen die door haar heen gingen, zich ervan liet weerhouden om helder aan te geven wat ze niet prettig vond in deze dans.
Hoe weet ik wat mijn grens is?
Laatst in een workshop vroeg Helen aan mij: ”Hoe weet ik dan dat het mijn grens is”. Ik keek haar aan. “Dat weet je.” Het is dat gevoel van binnen dat je het niet fijn vindt, niet prettig, dat onbehagelijke gevoel in jou. In combinatie met al die gedachten: Nu laat ik het maar, ik kan dit wel hebben. Volgende keer zeg ik er iets van, Het voelt voor nu wel ok. De dans is bijna over, nu heeft het geen zin meer, Wat gek meestal wanneer ik met deze persoon dans, vind ik het fijn en al die andere varianten die we tegen onszelf zeggen.”
Helen keek me met een schuin lachje aan: “Ja, ik weet het”.
Waar voel jij in jouw lichaam dat je iets niet fijn vindt? En wat zijn de gedachten die jou weerhouden van het aangeven van jouw grens?
Voelen en zien wat er in jou gebeurt
Het begint ermee dat je gaat voelen en zien wat er in je gebeurt. Luister naar dat subtiele gevoel in jou dat iets voor jou niet klopt of niet fijn is. Neem het serieus. Zie welke gedachten er door je heen gaan, die maken dat je vindt dat je dit niet mag voelen. En zie welke gedachten er door je heen gaan die je ervan weerhouden om aan te geven dat je het niet fijn vindt.
Redenen en excuses
Er zijn zoveel redenen en excuses te bedenken waarom je niet je grenzen aan moet geven:
“Ik ben het niet waard om mezelf serieus te nemen, Ik ben het niet waard om het fijn te hebben, ik voel angst voor afwijzing, ik ben bang dat mensen me niet lief meer vinden of niet meer van mij houden als ik mijn grens aangeef. Of je vult voor de ander in dat hij/zij het toch niet begrijpt of er toch niets mee kan."
Jouw besluit
Kijk naar deze gedachten, voel wat deze gedachten met je doen én zie dat ze niet waar zijn. Jij bent krachtig en kunt het besluit nemen om dwars door alles wat er in jou gebeurt het besluit te nemen voor jezelf te kiezen en jouw grens aan te geven.
Zolang jij het niet doet, verandert er niks. Dat geldt voor ons allemaal of je nu man bent of vrouw.
Wat een kracht wanneer jij gaat staan voor wie jij bent en wat belangrijk is voor jou. En hoe fijn is het voor de ander, wanneer jij helder bent in wat je wel en niet wilt.
Esther
https://esther.artofloving.nl
