Ik ben in contact gekomen met tantra tijdens mijn yogastudie in 2002. Ik heb veel overeenkomsten ontdekt. Het is beide een pad richting zelfrealisatie en het gaat om de bevrijding. Echter in yoga vond ik nergens een handvat voor mijn opgekropte emoties. Ik kon die niet 'weg mediteren'.

In Tantra heb ik ook geleerd er naar te kijken en, als extra, het een geluid te kunnen geven, of een beweging. In iedergeval niet op een therapeutische (al pratende) manier, maar om het op te laten lossen via het lichaam. Dus als eerste het bewustzijn (hee er zit daar iets in mijn buik wat aandacht vraagt), ten tweede acceptatie (ja, ik heb woede, frustratie, lust etc) en ten derde dat te kanaliseren. En daarin de bevrijding, de onthechting te vinden. Tantra gaat via die polariteit naar de eenheid. Wat vereist is, is overgave. Dat lijkt gemakkelijk, maar de weg van Yoga is een 8-voudig pad, daarin moet je ergens naar toe. Dat is voor het ego fijner want dan kun je 'werken' aan jezelf. In Tantra geldt die complete acceptatie en overgave waarin direct al geen plek meer is voor het ego.

Niet dat ik nu alle antwoorden heb, liefde is juist een groter mysterie voor me geworden. In een van mijn meditaties merkte ik dat er maar 1 Lover is en 1 Beloved. Dat was onwijs schrikken, heel eng. Want alle grenzen blijven vervagen...Nog regelmatig valt de grond onder mn voeten vandaan. Alle vorm waar ik aan vast wil klampen valt weg. Wat ik dacht dat onder was, wordt boven. Dit is het mysterie van Tantra.

Zie de Tantric Dance agenda voor de komende events.